We hebben thuis een boekje, dat al jaren in de boekenkast
ligt. Het is een gedichtenboek van Hans en Monique Hagen. Al van toen ik net
kon lezen las ik gedichten uit het boek. Het zijn echt heel mooie gedichten, ze
zijn grappig en soms triest. Soms pak ik het boekje nog eens uit de boekenkast
en lees ik er nog eens in, en na al die jaren blijft het even leuk!
Ik raad jullie zeker aan dit boekje eens te kopen of te
lenen uit de bibliotheek, ik verzeker je dat je er geen spijt van gaat
hebben.
Een aantal reacties van de pers over het boekje:
'...zwierig, met zorg en creativiteit
gemaakt...' Bregje Boonstra in NRC
'...vertederend en prachtig...' Karin Coenradi in
Margriet
'...hartveroverend...' Catherine van Houts in Het
Parool
Misschien een olifant werd bekroond met De Pluim van de
Maand.
De Pluim-jury omschreef het boek als volgt:
'...Grappig, speels en soms ernstig. Op elke bladzijde is er
die prettige sensatie van herkenning, maar het bekende is zodanig verwoord en
verbeeld dat er een verrijkend element aan wordt toegevoegd...'
Als afsluiter is hier nog een gedicht uit het boekje.
Lichtjes
Die kleine lichtjes
zijn de sterren
die grote lamp daar
is de maan
ik weet niet waar het knopje zit
ze gaan vanzelf aan



