Twee volgende boeken om te lezen

Er zijn nog twee boeken die ik nog wil lezen en ik ze hier voorstellen. Ik denk dat ik er in de vakantie eens werk ga van maken. Het zijn Engelse boeken orgineel en ik denk dat ik ze zelfs in het Engels ga lezen, want ze zeggen toch dat het origineel meestal beter is.

De titel van het eerste boek is: Looking for alaska en is geschreven door John Green.

 Ik heb al inmens veel over dit boek gehoord dat het een aanrader is.
Eenmaal je in het boek aan het lezen bent slorpt het je als het ware op.

Engelse achterflaptekst:  Miles, tired of his friendless, dull life in Florida, convinces his parents to send him away to boarding school in Alabama so that he can seek "the Great Perhaps." There he meets his roommate and soon-to-be best friend, Chip, called the Colonel, and Alaska Young, the moody, gorgeous, wild girl who instantly becomes the object of his lust. Miles is quickly enlisted in their war against the Weekday Warriors, the rich kids who go home every weekend, and they bond over elaborate pranks, studying, and assorted rule-breaking. About halfway through the book a tragedy occurs, and those left spend the rest of the book trying to make sense of it, to solve the mystery it leaves behind, and to pull off one last, greatest-ever prank. 

Het tweede boek heet: The perks of being a wallflower van Stephen Chbosky.

Ook hierover heb ik goede reacties gehoord en dit boek is ook verfilmt. De film heb ik al gezien, en raad ik zeker aan en doordat de film zo goed was, is mijn motivatie om het boek te lezen des te groter.

Engelse achterflaptekst: After his friend commits suicide, smart misfit Charlie is trying to learn to "participate" in life. He befriends a group of interesting older kids who introduce him to partying, but also respect his sensitivity. In letters that Charlie writes to an anonymous stranger, he talks about his family, his friends, and his complicated, often overwhelming, feelings about growing up. Eventually, his longtime crush tells him that he "can't just sit there and put everybody's life ahead of yours and think that counts as love" and he slowly learns to be present in his life. 

Un petit poème en Français...

Bij frans hebben we nieuwe gedichtenvormen gezien en één ervan was 'Le symbolisme'.
Arthur Rimbaud is een bekende symbolistische dichter en daarom zal ik een gedicht van hem posten.

HONTE

Tant que la lame n'aura

Pas coupé cette cervelle,

Ce paquet blanc, vert et gras,

A vapeur jamais nouvelle,

(Ah ! Lui, devrait couper son

Nez, sa lèvre, ses oreilles,

Son ventre ! et faire abandon

De ses jambes ! ô merveille !)

Mais non ; vrai, je crois que tant

Que pour sa tête la lame,

Que les cailloux pour son flanc,

Que pour ses boyaux la flamme,

N'auront pas agi, l'enfant

Gêneur, la si sotte bête,

Ne doit cesser un instant

De ruser et d'être traître,

Comme un chat des Monts-Rocheux,

D'empuantir toutes sphères !

Qu'à sa mort pourtant, ô mon Dieu !

S'élève quelque prière 

Misschien een olifant

We hebben thuis een boekje, dat al jaren in de boekenkast ligt. Het is een gedichtenboek van Hans en Monique Hagen. Al van toen ik net kon lezen las ik gedichten uit het boek. Het zijn echt heel mooie gedichten, ze zijn grappig en soms triest. Soms pak ik het boekje nog eens uit de boekenkast en lees ik er nog eens in, en na al die jaren blijft het even leuk!

Ik raad jullie zeker aan dit boekje eens te kopen of te lenen uit de bibliotheek, ik verzeker je dat je er geen spijt van gaat hebben. 

Een aantal reacties van de pers over het boekje:

'...zwierig, met zorg en creativiteit gemaakt...' Bregje Boonstra in NRC

'...vertederend en prachtig...' Karin Coenradi in Margriet

'...hartveroverend...' Catherine van Houts in Het Parool

Misschien een olifant werd bekroond met De Pluim van de Maand. 

De Pluim-jury omschreef het boek als volgt:

'...Grappig, speels en soms ernstig. Op elke bladzijde is er die prettige sensatie van herkenning, maar het bekende is zodanig verwoord en verbeeld dat er een verrijkend element aan wordt toegevoegd...'

Als afsluiter is hier nog een gedicht uit het boekje.

Lichtjes  

Die kleine lichtjes

zijn de sterren

die grote lamp daar 

is de maan

ik weet niet waar het knopje zit

ze gaan vanzelf aan

Momenteel aan het lezen...

Norwegian Wood

Ik ben nu het boek Norwegian Wood aan het lezen, gescheven door Haruki Murakami. Het is een boek die we hebben gehad van de boekentoppers in school.

Het is een dikker boek met 320 pagina's, maar het leest zeer vlot. 

Ik zit bijna in de helft van het boek en ik zal jullie laten weten wat ik er van vond als ik het boek uit heb!

Nadat ik het boek gelezen heb moet ik de film 'Norwegian Wood' en moet ik vergelijkingen en verschillen maken met het boek. Hieronder heb je de trailer van de film.

Auteurs: favorieten

Schrijvers zoals Dirk bracke, Helen Vreeswijk en Luc Descamps zijn een paar van mijn absolute favorieten. Hun boeken lezen heel vlot en ze zijn leuk geschreven. Ze schrijven over dingen die echt kunnen gebeuren en dat maakt dat je je goed kan inleven in het boek.

Hier zijn enkele boeken die ik heel graag gelezen heb en soms nog aan denk.

De pijn voorbij (109 pagina's)

Het begin van het eerste jaar aan de universiteit betekent voor Lucas letterlijk de start van een nieuw leven. Zijn jeugd – een aaneenrijging van pesterijen –  hoopt hij voorgoed achter zich te laten. Maar Lucas sleept een vreselijk geheim met zich mee. Een geheim dat hem langzaam maar zeker van binnenuit opvreet…

Auteur: Luc Descamps

Een vlieg op de muur (158 pagina's)

Washington en Mico zijn broers. Samen met Marcos en zijn liefje Sandra proberen ze te overleven in de straten van het Braziliaanse Savador da Bahia. Ze proberen wat geld bij elkaar te scharrelen met bedelen, of ze knappen kleine klussen op. Op een dag komen ze in contact met een net van drugdealers. Tegen beter weten in worden ze opgezadeld met vuile, levensgevaarlijke karweitjes, en ze merken al snel dat in dat wereldje geen mislukkingen worden geduld. 

Auteur: Dirk Bracke





Over the edge (389 pagina's)



Chris is verliefd op Fien, maar die heeft alleen maar oog voor Chris’ vriend Ruud. Chris is jaloers op het gemak waarmee Ruud meisjes versiert, maar hij ziet er dan ook erg aantrekkelijk uit. Daardoor raakt Chris gefrustreerd want hij weet ook wel dat hij er minder leuk uitziet. Hij zoekt troost bij zijn computer en surft heel wat pornosites af. Stilaan wil hij geen filmpjes meer, hij wil een vrouw kunnen voelen. Zijn fantasieën over Fien nemen toe en omdat Fien onbereikbaar is, zoekt hij het elders. Hij begint meisjes aan te randen en verlegt voortdurend zijn grenzen. Dan laat Ruud plots Fien zitten en ziet Chris een kans. Maar zijn kijk op de realiteit is al lang niet realistisch meer

Auteur: Helen Vreeswijk en Dirk Bracke


Er zijn nog veel meer boeken van deze schrijvers die écht goed zijn en niet alleen deze. Je moet maar eens naar de bib gaan en daar hun namen intypen, je vind dan veel meer boeken en de meeste er van zijn zeer goed!

Leesautobiografie

Ik heb in mijn leven al veel boeken gelezen. Toen ik klein was, las mijn mama of papa nog voor en toen werd ik groter dus kon ik zelf boeken lezen en dat deed ik dan ook. Soms werd ik emotioneel van boeken omdat ze zo goed waren of omdat ik wat er gebeurde zo erg vond. Ik heb uiteraard ook slechte boeken gelezen maar die lees ik meestal niet helemaal uit.

Het eerste boek in mijn leven was ‘Lieve mama’ van Guido van Genechten. Mijn mama las voor uit het boek. Het laatste boek dat ik heb uitgelezen, is het boek ‘Wild vlees’. We moesten dit boek lezen voor het examen van Nederlands. Het was een heel goed boek. Ik kon me heel goed inleven in het verhaal en wat het personage allemaal meemaakte, het was goed geschreven en makkelijk te begrijpen. Het boek was snel uit want ik kon het moeilijk wegleggen eens ik was begonnen met lezen.

Ik hou van waargebeurde verhalen. Die verhalen hebben soms echt een impact op mij en meestal lijken de personages in het boek meer op je zelf en herken je trekjes die je zelf ook hebt, dat maakt het zo leuk om zo’n boeken te lezen. Aan de andere kant hou ik ook van thrillers. Spannende boeken die je maar moeilijk kan wegleggen en tegelijk zo eng dat je toch wilt stoppen, daar hou ik van. En van boeken die zo goed verteld zijn dat je helemaal mee in het verhaal wordt gesleurd. Drama vind ik ook leuk om te lezen. Toen ik 12 jaar was, as ik ongeveer dezelfde genres als nu. Nog nooit heb ik sciencefiction gelezen want dat spreekt me helemaal niet aan.

Er is 1 boek dan me steeds bijblijft: ‘De pijn voorbij’ van Luc Descamps. Het verhaal was opgedeeld in 4 delen. Er was 1 hoofdpersonage en 2 antagonisten in het verhaal. Elk persoon vertelde 1 verhaal maar dan telken met hun kijk op de feiten. Door dat ging je het verhaal beter begrijpen. Het laatste hoofdstuk heette ‘monster’ en in dat hoofdstuk gebeurde zo veel erge dingen dat ik me heel goed heb kunnen inleven en zelfs een paar traantjes heb gelaten.

Als de herfstvakantie begint, ga ik waarschijnlijk naar de bib om een paar boeken te halen want nu ik terugdenk aan alle boeken die ik gelezen heb, krijg ik weer zin om te gaan lezen. Lezen werkt heel ontspannend voor mij. Ik lees het liefst ’s morgens vroeg of ’s avonds laat. Ik lees overal waar ik kan, het maakt niet uit of er veel mensen zijn in de buurt of er veel lawaai is. Ik lees dikwijls met mijn I-Pod in mijn oren. Ik zet de muziek dan niet zo hard maar ik vind het fijn als er een achtergrondmuziekje terwijl ik lees want muziek is minder storend dan pratende mensen. Ik kan er niet tegen als je me stoort als ik aan het lezen ben, maar dat gebeurd niet vaak want omdat ik muziek in mijn oren heb gaan mensen me sowieso met rust laten. Als mensen iets zeggen als ik aan het lezen ben, hoor ik hen meestal ook niet omdat ik me snel kan inleven als het een goed verhaal is. Als het winter is, hou ik er van om knus in de zetel te zitten met een dekentje en eventueel warme chocomelk en dan kan ik zo hele dag lezen. In de zomer lees ik meestal buiten in het zonnetje in mijn bikini en dan kan ik ondertussen bruinen terwijl ik een boek lees. Aan tafel ’s morgens lees ik ook wel eens of op de wc. Ik zou als ik kon ook op de trein of in de auto lezen, maar omdat ik snel wagenziek word kan dat niet. Meestal plooi ik vanboven het hoekje van de pagina om als ik stop met lezen, zo weet ik altijd waar ik gebleven ben. Soms gebruik ik een bladwijzer maar dat is dan gewoon een propere papieren zakdoek of een blaadje wc-papier.

Ten slotte ga ik nog iets vertellen over goede boeken, hoe ik ze herken. Meestal kijk ik niet naar de omslag van een boek. Ik vind dat de omslag niets vertelt over het boek. Ik lees gewoond e achterkant en als die mij aanstaat neem ik het boek mee. Als ik een boek begin te lezen merk ik al snel of het een goed boek is, aan de eerste 10 pagina’s weet ik al of het een goed boek gaat zijn of niet. Ik lees nooit het einde van het boek behalve als ik het een slecht boek vind ga ik eerst toch nog het einde lezen voor ik het boek wegleg.

Ik kan echt genieten van een boek. Nu weet u wat meer over mijn manier van lezen en wat voor lezer ik ben. Ik heb natuurlijk nog veel meer boeken gelezen en ik ben dat dan ook van plan om te blijven doen. 

Inleidend bericht

Voor Nederlands hebben we de opdracht gekregen om een literaire blog te maken. We moeten op onze blog opdrachten plaatsen die te maken hebben met literatuur. Zelf lees ik heel graag, maar de laatste jaren heb ik minder en minder tijd om in mijn vrije tijd boeken te lezen omdat ik nu gewoon bijna geen vrije tijd meer heb. In vakanties durf ik wel eens een boek vast te pakken. Ik lees graag boeken die waar gebeurd zijn. Boeken over fantasiefiguren en sciencefiction zal ik nooit lezen.